27.3.09

"ας μιλήσουμε για τα παιδιά μας"

Με αφορμή το κάλεσμα του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Λευκάδας, το Σάββατο 4 Απριλίου θα έχουμε την ευκαιρία και τη χαρά να μιλήσουμε για θέματα που απασχολούν τους γονείς..

Η εφηβεία και οι αλλαγές στην οικογένεια,


η παρουσία του διαδικτύου στη ζωή μας και η διαχείρισή του,


οι εναλλακτικές μορφές διαπαιδαγώγησης και η σωματική τιμωρία,


η επικοινωνία μέσα στην οικογένεια και η συναισθηματική αγωγή,


ο ρόλος της τέχνης και η δημιουργική απασχόληση..



Ευκαιρία για όλους μας, ειδικούς, γονείς, εκπαιδευτικούς, παιδιά, να ανταλλάξουμε ιδέες και συναισθήματα και να μοιραστούμε την αγωνία και την ελπίδα μας!


Ας ξεκινήσουμε μιλώντας για τα παιδιά μας.. ώστε να μπορέσουμε να τα ακούσουμε!

14 σχόλια:

Unknown είπε...

καλή επιτυχία!
κρίμα που δεν μπορώ να είμαι εκεί...

Ελευθερία Αραβανή είπε...

στην επόμενη θα είσαι.....

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για τη δουλειά σας! Οι γονείς έχουν ανάγκη τέτοιες κινήσεις! Μπράβο!!

sloboda είπε...

καλή επιτυχία εύχομαι!

Trellos Tou Xoriou είπε...

Ας μήν μιλήσουμε για τα παιδιά μας.
Ας τα αφήσουμε επιτέλους να μιλήσουν αυτά για εμας και ίσως καταλάβουμε πολύ περισσότερα.
:))))

Απόστολος Σαμπαζιώτης είπε...

Trelle tou xoriou σου επισυνάπτω ένα απόσπασμα από τα προηγούμενα ποστ μας, έτσι για να επιβεβαιώσω ότι συμφωνούμε:

"Ας ακούσουμε λοιπόν την κραυγή αγωνίας των παιδιών, χωρίς να βρισκόμαστε απέναντί τους, αλλά δίπλα τους.. Ας προσπαθήσουμε να έρθουμε πιο κοντά τους, να τους δώσουμε το χώρο που ζητάνε κι ας επιχειρήσουμε να τα πείσουμε ότι όντως ενδιαφερόμαστε για αυτά.. Ας τα βοηθήσουμε να βιώσουν το πένθος της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός συνομηλίκου τους, κι ας μην επιτρέψουμε αυτό το πένθος να γίνει πένθος και για τα ματαιωμένα εφηβικά τους όνειρα.. Ας επικοινωνήσουμε ξανά με τα παιδιά μας, στο σχολείο, το σπίτι, τις γειτονιές, ας προσπαθήσουμε να τα ακούσουμε για να τα καταλάβουμε.. κι ας τα ενθαρρύνουμε να μας αμφισβητήσουν.."

απλά μέχρι να αρχίσουμε να διοργανώνουμε ημερίδες για να μας μιλάνε τα παιδιά μας :) θα κάνουμε την προσπάθειά μας με τους γονείς.. άλλωστε η δουλειά αυτή είμαστε της γνώμης ότι είναι πολυεπίπεδη.. καλημέρα!

Τρελός του Χωριού είπε...

Απόστολε
Συμφωνώ με το πολυεπίπεδο της εργασίας που χρειάζεται καθώς και ασπάζομαι την προθεση και ικανότητα σας εσάς των ειδικών , να βοηθήσετε επί του στήμονος . Ομως πολλές φορές οι ίδιοι οι γονείς χρησιμοποιούν αυτές τις ημερίδες ώς άλλοθι του τύπου "Εκανα το χρέος μου ώς γονιός και πήγα εκει. Τωρα συνεχίζω όπως πρίν." Η κάποια ένταση των προηγούμενων λόγων μου δεν εχει σε καμία περίπτωση στόχο τους ειδικούς ,αλλά τους γονείς που πιστεύουν πως το να μεγαλώσουν ενα παιδί είναι μια παραπάνω υποχρέωση στην πλάτη τους ή ενα καλό χόμπι για να περνούν τις ελεύθερες ώρες τους .
Πόσοι από εμας εκπαιδεύονται και σπουδάζουν το να είναι γονείς πριν ερθει ενα παιδί στην ζωή ? Οι περισσότεροι ,βιωματικά ,κανουν λάθη και μερικοι μόνο ,τα διορθώνουν ,πανω στον καμβά της ψυχής του παιδιού τους χωρίς να αντιλαμβάνονται τις συνέπειές για εκεινα.

Για να είμαστε όμως ξηγημένοι , η δικής σας προσπάθεια είνα άξια συγχαρητηρίων .

Ελευθερία Αραβανή είπε...

τρελέ του χωριού....συμφωνώ τόσο μαζί σου... την ίδια αντίληψη έχω για αυτό το θέμα....συμφωνώ με τον Απόστολο ότι για αρχή προσπαθούμε με τους γονείς....και για να κάνω με απλά λόγια την μετάφραση του πολυεπίπεδου:η συγκεκριμένη ημερίδα προέκυψε στα πλαίσια μιας πρωτοβουλίας βιωματικών σεμιναρίων που ξεκινήσαμε με τους γονείς...με στόχο την ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας...που πραγματικά τα χει τόσο ανάγκη..

σ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια...

dyosmaraki είπε...

Κρίμα που δεν μπορώ να είμαι εκεί.
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία σας. Μακάρι να επεκταθούν τέτοιες πρωτοβουλίες σε όλα τα σχολεία.
Καλό μήνα σας εύχομαι

xaos είπε...

Ελευθερία μου χρειάζομαι τη βοήθειά σου.Εχω τωρα κάμποσο καιρο που δεν αισθανομαι καλά.Τρέμουν εντονα τα χέρια μου και εχω ταχυκαρδιες νομιζω πως θα παθω εγκαφαλικο με βαζουρα και ζάλη.Τρεις φορές πηγα στα έκτακτα στο Νοσοκομειο και μου ειπαν οτι δεν εχω τιποτα, κριση πανικού και με ένα ηρεμηστικό χαπακι όλα καλα.Φοβαμαι πως ριζωνει στο κεφάλι μου και μου δημιουργει έντονο άγχος.Ρωτησα Νευρολόγο και με συστησε να παω σε ψυχιατρο.Θέλω τη γνωμη σου.Με συγχωρεις που σε ταλαιπωρω και σενα.

Ελευθερία Αραβανή είπε...

χελώνα μου γλυκιά...καλύτερα να μου στείλεις ένα μέηλ για να σου προτείνω αυτά που μπορώ...

σ ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου..
τα φιλιά μου

Ανώνυμος είπε...

Ηρθα να σας ευχηθώ να περάσετε ξεκούραστα και ήρεμα, να μαζέψετε δύναμη για καλή συνέχεια.

Καλή Ανάσταση

Λακων είπε...

Πολύ όμορφη πρωτοβουλία.
Χρόνια πολλά και για τις ημέρες!

Ελευθερία Αραβανή είπε...

επιστρέφουμε λοιπόν σιγά σιγά...χρόνια πολλά σε όλους...και καλή δύναμη για να συνεχίσουμε μαζί να περπατάμε στο ψυχο-δρόμιο...

πολλές ευχές σε όλους!