16.9.08

Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω...( ή συνεχίζοντας την αλλαγή...)

Η παρατήρηση του εαυτού με στόχο την ανέλιξή του (ήτοι ψυχοθεραπεία) είναι διαδικασία χρονοβόρα, με κόπο, όπου ανεβαίνοντας την 'σκάλα' πηγαίνεις ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω. Έτσι κι εγώ εδώ στο 'ψυχοδρόμιο', συνηθισμένη από δρόμους με προορισμό, με ανηφόρες και κατηφόρες, αισθάνθηκα την ανάγκη να πάω πίσω δύο αναρτήσεις. Για να εμπλουτίσω όσα ανταλλάξαμε για την 'αλλαγή', με νέα ερεθίσματα με στόχο την αποδοτικότερη κατανόηση και ενασχόληση με το συγκεκριμένο θέμα. Θα αναφέρω παρακάτω λόγια του Irvin Yalom και του Νίτσε, που αντανακλούν με ακρίβεια όσα θέλησε να μεταδώσει το 'ψυχοδρόμιο' στην αναφορά του για την 'αλλαγή'.
Λέει λοιπόν ο Γιάλομ : Καμιά θετική αλλαγή δεν μπορεί να επέλθει στη ζωή μας, όσο παραμένουμε προσκολλημένοι στη σκέψη ότι ο λόγος που δεν ζούμε καλά βρίσκεται έξω από εμάς τους ίδιους. Όσο τοποθετούμε την ευθύνη ολοκληρωτικά στους άλλους που μας συμπεριφέρονται άδικα, τότε η κατάσταση της ζωής μας θα παραμένει σε αδιέξοδο.

Ο Νίτσε του άρεσε να αναφέρει συχνά την φράση amor fati, που σημαίνει αγάπα το πεπρωμένο σου, εννοούσε δηλαδή να δημιουργήσεις το πεπρωμένο που μπορείς να αγαπήσεις.

Συμφωνούμε, λοιπόν, πως η ευθύνη για την ζωή του καθενός μας βρίσκεται στα χέρια μας. Μπορούμε να δημιουργήσουμε τον εαυτό που θέλουμε, και κατ ' επέκταση το πεπρωμένο μας. Αρκεί να αναλάβουμε την ευθύνη, να δεσμευτούμε, να παρατηρούμε, να είμαστε ενήμεροι για όσα αισθανόμαστε. Αυτή είναι και η στροφή προς τον εαυτό, που αναφέρουμε, όπου τότε θα έχουμε σαν σημείο αναφοράς τον εαυτό μας και όχι τους άλλους.

30 σχόλια:

One of the people είπε...

Μακάρι αυτός ο κόσμος να λειτουργούσε με αυτούς τους ρυθμούς. Για ακόμα μία φορά κάποιος έκανε προβολή των εαυτό του πάνω μου. Λυπήθηκα γιατί δεν θα είναι πραγματικά ευτυχισμένος με τον εαυτό του, όσο κι αν παίζει με την πλασματική εικόνα που θέλει να μεταδίδει γύρω του. Όλο αυτό είναι ένα σαθρό οικοδόμημα. Από την προσωπική μου εμπειρία καταθέτω ότι μόλις έπαψα να προσπαθώ να αλλάξω τους άλλους, κάτι που ονόμαζα βοήθεια, κατάφερα να αλλάξω τον εαυτό μου χωρίς να χρειαστεί να κάνω ούτε μισό βήμα πίσω. Πρέπει να απελευθερώσουμε το εγώ μας από τους άλλους για να πάρουμε φόρα και να αλλάξουμε μια και καλή.

L' Aesthete Soleil είπε...

Λίγο οξύμωρο. Ρυθμίζουμε το μέλλον μας και κατ' επέκταση το πεπρωμένο μας; Το πεπρωμένο εξορισμού είναι το προδιαγεγραμμένο. Δεν πιστεύω στο πεπρωμένο, αλλά στις συγκυρίες που σε βοηθούν ή σε αποτρέπουν από το να δημιουργήσεις το μέλλον που επιθυμείς.

seniorita είπε...

όταν υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μας που έχουμε διαπιστώσει πως είναι αρνητικά και δε μας βοηθάνε είναι πραγματικά δυνατό να τα αλλάξουμε αν το θέλουμε ή μήπως θα μας υπερνικήσουν και θα επικρατήσουν γιατί ως γνωστό ο άνθρωπος δεν αλλάζει??

Ανώνυμος είπε...

O τροπος σκεψης και τα οσα πιστευετε καθοριζουν το πεπρωμενο σας. Η ζωη σας ειναι κατασκευασμα των σκεψεων σας. Αυτα εγραψε ο Joseph Murphy

Katerina είπε...

έξω η μιζέρια

lila είπε...

Αν και πιστεύω ότι ο καθένας με τις πράξεις του είναι υπεύθυνος για την ζωή του,κάποιες καταστάσεις και γεγονότα δεν μπορούν να ελεγχούν από εμάς.
Οπότε ως ένα βαθμό μπορούμε να δημιουργήσουμε το πεπρωμένο μας.Τουλάχιστον σε αυτό το βαθμό ας το αγαπήσουμε κιόλας.

busy bee είπε...

Ελευθερία καλησπέρα!
Μετά την επίσκεψη σου στο ιστολόγιο μου, θεώρησα ότι πρέπει να περάσω να πω μια καλησπέρα και μόνο!
Αυτό που με κάνει να γράφω αυτές τις αράδες τώρα, είναι η ανάγνωση του προφίλ σου και όχι για να σχολιάσω το άρθρο σου (επιφυλάσσομαι στο μέλλον)!
«….τώρα επιστρέφω σιγά σιγά στην αφετηρία μου...διαφορετική και χρήσιμη...»
Αυτός είναι ο λόγος και δεν θα προσθέσω τίποτα παραπάνω!
Αυτά τα λόγια με κάνουν να νιώθω… καλά!
Τέτοιους Έλληνες – Ανθρώπους χρειαζόμαστε!....γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη, αν υπάρχει μέλλον, υπάρχει, εκεί, στην …¨αφετηρία¨
Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το κείμενο σκοπεύω να το προωθήσω σε πάρα πολύ κόσμο! Για εμένα όλα αυτά που αναφέρατε είναι η ουσία της ευτυχίας!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

"Συν Αθηνά...", συμφωνούμε. Όμως, δόκτωρ, ποιο ρόλο παίζει η τυχαιότητα στη διαμόρφωση αυτού του "εσωτερικού πεπρωμένου"; Εννοώ, μήπως οι τυχάρπαστες αναμορφώσεις του εξώτερου περιβάλλοντος, κάνουν το έργο του εκ των έσω αυτοπροσδιορισμού να μοιάζει το μόχθο αμυνόμενου τενίστα;

Τα σέβη μου.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ο Γιάλομ τα είπε όλα! Και ο Νίτσε, πιστεύω, ότι κατα βάθος εννοεί: "Αγάπα αυτό που είσαι".
Δύσκολα, απλά πράγματα!
Καλώς σε βρήκα!

BUTTERFLY είπε...

Σε χαιρετω και απο εδω..με πετυχες σε φαση με τασεις φυγης...σ' ευχαριστω που περασες απο το κουκουλι μου!

Skouliki είπε...

καλησπερα

ελευθερια ευχαριστω για το θετικο σου σχολιο σε μενα

στην χωρα αυτη της "Φαιδρας Πορτοκαλέας " οπου ολα αρχιζουν και τελειωνουν στο ιδιο σημειο
με την μονη διαφορα της
χρονικης στιγμης θα ακολουθησω
μια αλλη φραση του αγαπημενου Νιτσε

" πως ότι κάνουμε δεν το καταλαβαίνουν ποτέ, μονάχα το επαινούν ή το κατηγορούν"

για στην ζωη δεν χρειαζεται να καταλαβαινεις αρκει να νιιωθεις

καλησπερα

Απόστολος Σαμπαζιώτης είπε...

one of the people η τελευταία σου φράση μου άφησε ένα χαμόγελο, απελευθερώνοντας το εγώ μας από τους άλλους, ας αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για εμάς..τότε θα αλλάξουμε..

l' aesthete soleil όντως ακούγεται οξύμωρο, μας καλεί να διαμορφώσουμε το πεπρωμένο μας έτσι ώστε να το αγαπήσουμε, εγώ τουλάχιστον έτσι το καταλαβαίνω - μεγάλο κεφάλαιο ο Νίτσε για να χωρέσει σε σχόλια κι αναρτήσεις,ε;

seniorita εγώ πιστεύω ότι αλλάζει ο άνθρωπος, το έχω δει και "εν ώρα εργασίας" και από εμένα τον ίδιο, όσο για τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα μας, ένα πρώτο βήμα είναι να τα αναγνωρίσουμε και σιγά σιγά θα έρθουν όλα..

ανώνυμε υπό την έννοια ότι οι διεργασίες της σκέψης και (άρα και) της συμπεριφοράς μας μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή μας, θα συμφωνήσω!

ocean soul έξω, έξω! :)

lila τις καταστάσεις που δε μπορούμε να ελέγξουμε αν μη τι άλλο μπορούμε να τις διαχειριστούμε,ε; συμφωνούμε..

busy bee εκ μέρους και της Ελευθερίας, μιας και με έβγαλε πρώτο ο δρόμος από εδώ, σε καλωσορίζω..!

penny :) χαρά μας..

παναγιώτη κονιδάρη πολύ όμορφη η παρομοίωση, ακόμα κι έτσι να είναι όμως, αξίζει τον κόπο, έτσι δεν είναι;

βιολιστή στη στέγη, Butterfy, skouliki καλώς ορίσατε! κάπου εδώ γύρω θα τα λέμε..!

brainwaves είπε...

Τελικά ο Νίτσε είπε αγάπα το πεπρωμένο σου ή αγάπα το πεπρωμένο που πρώτα θα φτιάξεις για σένα;

Κάποια πράγματα τα επιλέγουμε και κάποια άλλα όχι. Καλό είναι να καταφέρουμε να αγαπήσουμε και τα δύο υποσύνολα. Έλα όμως που μερικές φορές δε γίνεται... Και μιλάω γι' αυτά που κάποιος δεν έχει επιλέξει. Που αν είχε τη δυνατότητα της επιλογής δε θα τα διάλεγε ποτέ...

Τότε; Τι γίνεται;

Σε κάθε περίπτωση, η στροφή στον εαυτό σου για την αναζήτηση του μεριδίου της ευθύνης που σου αναλογεί είναι χρήσιμη. Η απόδοση του όλου της ευθύνης στον εαυτό σου, από την άλλη, είναι πρόβλημα.

Καλησπέρα!

Kaveiros είπε...

Το ιστολόγιο σου, ειναι απίθανο, μα ,πανω απ'όλα, χρησιμο(τουλάχιστον για την αφεντιά μου..) Να έχεις μια μέρα όμορφη!:)

Sideras είπε...

Ψυχοδιαβάτισσα , θα συμφωνήσω με κάθε λέξη της καταχώρησης σου. Απίθανη καταχώρηση-μελέτη και πολύ χρήσιμο θα συμφωνήσω ,όλος ο ιστιοχώρος. Θα σε επισκέπτομαι συχνά . Υποκλίνομαι στην σοφία και στον ευανάγνωστο τρόπο γραφής σου.

Όπως και να έχει, Σιδερένια καλησπέρα.

Ελευθερία Αραβανή είπε...

καλησπέρα....
ένα ευχαριστώ σε όλους για τα πολύ ενθαρρυντικά σας λόγια - μας δίνουν δύναμη και όρεξη για να συνεχίζουμε να προσπαθούμε στα δύσκολα μονοπάτια της ψυχής.
brainwaves σε ποιες επιλογές αναφέρεσαι? ίσως οι μόνες επιλογές που μας δημιουργούν πρόβλημα είναι όσες δεν βλέπουμε για να τις επιλέξουμε...εκεί υπάρχει η ευθύνη μας..φιλιά σε όλους

Ανώνυμος είπε...

ωχ! στα δυσκολα με επιασες αδιαβαστη...ή μαλλον κακη μαθητρια. Πως θα ηθελα να υπαρχει τροπος ρεαλιστικος που να με τραβηξει απο μεσα για να αδιαφορησω για τα εξω.
Σωστος ο λογος που εκφερεις.

ποντίκι είπε...

δεν θα μπορουσε να είναι καλύτερη συνάντηση.
Σε ευχαριστω που με βρήκες για να σε βρω...
όλο το άρθρο αυτο μου είναι πολύ χρήσιμο.
Να εισαι καλά. και περιμένω να παίξεις ε!!!!

------ είπε...

Καλημερα σας....τί κανετε;;;
κατ`αρχην χαιρομαι πολύ για τη γνωριμία...χαιρομαι επίσης που με επισκεφθηκατε.
Ασχετο με τη σημερινή σας αναρτηση αλλά επειδή η ωρα περναει δολοφονικά γρηγορα, λέω να διαβασω στην αποψινή εκπομπή μια προηγούμενη αναρτηση σας...
την Αλλαγή.
Τί λετε;;;να το κανω;;;
Θα σας στειλω και μειλ....
Αν θελετε φυσικα...αν οχι μια αλλη φορα.... έτσι κι αλλιώς καθε μερα εδω μεσα θα ειμαι!!!!!
Ευχαριστώ πολύ
Νανά Τσούμα ΝΕΤ 105,8

Ελευθερία Αραβανή είπε...

καλημέρα, πόσο χαίρομαι που διαβάζετε ψυχοδρόμιο..να καλωσορίσω το ποντίκι την εξόφθαλμη και την Νανά(μπορείς να διαβάσεις ό,τι θέλεις στην εκπομπή σου, τιμή μας είναι και σε ευχαριστούμε).

------ είπε...

Ωραια ωραια...και παλι ευχαριστώ

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα!!

Πολύ όμορφο μπλοκ και
πολύ ενδιαφέρον...
Αγαπώ πολύ την ψυχολογία!
Πράγματι..όλα από εμάς ξεκινούν
από το μυαλό μας.. δύσκολη και
επώδυνη η διαδικασία της αυτογνωσίας!
Μόνο έτσι όμως μπορούμε να αλλάξουμε, να γίνουμε καλύτεροι..
με θέληση και κόπο...

Φιλιά***

Ανώνυμος είπε...

Ελευθερία και Απόστολε

Συγχαρητήρια για τον πολύ όμορφο και χρήσιμο χώρο που έχετε δημιουργήσει.

Επίπονη δουλειά αυτή, να δημιουργήσουμε τον εαυτό μας, με σκαμπανεβάσματα από τις αμφιβολίες για την ορθή χαρτογράφηση τής διαδρομής και την χωρίς αποκλίσεις
τήρηση τής πορείας. Αλλά είναι όμορφο να παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου και να ταξιδεύεις ο ίδιος το δικό σου σκαρί, αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες για κάθε αναμέτρηση με καιρούς, θεούς και δαίμονες που θα συναντάς όσο διαρκεί αυτό το ταξίδι.

mady είπε...

Καλησπέρα από Λεωνίδιο!!

Coco είπε...

Συμφωνώ, αλλά και δύο φορές που έφυγα από καταπιεστικά περιβάλλοντα, είδα τη διαφορά, αναπνέω καλύτερα!

maika είπε...

δύσκολο...
είναι φορές που ψάχνοντας,μπερδεύεσαι,δένεσαι,χάνεσαι και άντε μετά να βρεις την έξοδο...
;0))

vanessa είπε...

Αν ζούσαμε στον πλανήτη του θεωρητικού θα ήμασταν όλοι σοφοί πληκτικά τέλειοι και δεν θα είχαμε ανάγκη από ανθρώπους γύρω μας για να αντέχουμε τον δύστροπο εαυτό μας. Όμορφες σκέψεις που τις έχουμε κάνει όλοι. Φοβάμαι πως ούτε ο ίδιος ο Νίτσε κατάφερε να τις κάνει πράξη.

Αλεξάνδρα είπε...

O Aldous Huxley είχε γράψει:
Υπάρχει μόνο μια γωνιά στην οικουμένη που μπορείς με σιγουριά να ξέρεις πως θα καλυτερεύσει κι αυτή η γωνιά είναι ο εαυτός σου. Ξεκίνα λοιπόν από εκεί, ούτε από έξω, ούτε από τον κόσμο που σε περιβάλλει.

Αλλωστε έτσι θα μάθεις πόσο δύσκολο είναι να κάνεις ακόμα και μια μικρη αλλαγή στον ευατό σου.
Οσοι καπνίζουν ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να σταματήσουν να το κάνουν. Κι όμως πολλές φορές οι ίδιοι άνθρωποι απαιτούν απ΄τους διπλανούς τους τεράστιες αλλαγές...

Ωραίος ο Δρόμος της Ψυχής...

Θα τα λέμε.

VAD είπε...

Καλησπέρα, Ελευθερία,εμεις ,μονο εμείς απολυτα υπεύθυνοι,αρκεί να μπορούμε να αντισταθούμε στις αρνητικές επιδράσεις που δεχόμαστε!